Poezja – Strona 2 – Culture Avenue

O księdzu-poecie, który na jarzębinie się nie znał

29 października 201915 października 2019Culture Avenue

Florian Śmieja (Mississauga, Kanada)

Wśród miłych pamiątek przechowuję niewielką zieloną książeczkę, którą wręczył mi ks. Jan Twardowski, kiedy zawiozłem mu jakąś przesyłkę od Jerzego Pietrkiewicza. Po nabożeństwie u wizytek poszedłem do skromnego pokoiku na zapleczu.

Jesień w poezji i malarstwie

21 października 201914 października 2019Culture Avenue

Włodzimierz Wójcik (Polska)

Czas jesieni od stuleci pociągał naszych malarzy, zwłaszcza tych, którzy byli wrażliwi na przyrodę, gdyż od dzieciństwa byli związani z naturą: polem, lasem, pastwiskami, rozlewiskami rzek. Józef Chełmoński malował jesienne odloty żurawi, zagrody chłopskie o jesiennej porze, czajki nad jesiennymi rozlewiskami, pastuszków przy ognisku, jesienną orkę, stogi na wschodnich kresach, jesienne mgły poranne nad Styrem. Stanisław Kamocki przedstawiał dworki w oprawie jesiennych liści, chochoły, jesienne krajobrazy. Józef Mehoffer jest twórcą pięknego obrazu, przedstawiającego jezioro jesienią.

Jesień

14 października 201910 października 2019Culture Avenue

Maria Duszka i Remigiusz Juśkiewicz

Wiersze i piosenki.

Nieprawdopodobne

8 października 20196 października 2019Culture Avenue

Florian Śmieja (Mississauga, Kanada)

Wiersze.

Poezja wojenna

3 września 20191 września 2019Culture Avenue

Florian Śmieja (Mississauga, Kanada)

Wśród zbiorków poezji przechowuję “Imiona nurtu” pierwszy bodaj druk wznowionej po wojnie Oficyny Warszawskiej w Monachium w 1945 roku z kolofonem podpisanym przez autora wierszy, Tadeusza Borowskiego, i grafika Anatola Girsa.

Nikt nie zostaje latarnikiem

26 sierpnia 201919 sierpnia 2019Culture Avenue

Florian Śmieja (Mississauga, Kanada)

Wiersze.

„Szare wołanie”. Poezja pamięci.

23 sierpnia 201914 sierpnia 2019Culture Avenue

Nina Cieślik-Wilk

Pamięć stanowi budulec życia w wymiarze jednostkowym i zbiorowym, które Florian Śmieja próbuje utrwalić na kartach tomów poetyckich, prozatorskich, reportaży, listów i wywiadów. Wspomnienia przywoływane, ze świadomością niedoskonałości pamięci, stanowią jakby biografię przetworzoną i tworzącą specyficzny dla autora Późnych notacji krąg tematyczny oraz materiał twórczy, jakim są biografia – pamięć – autobiografia. Śmieja dzieli wspólnotę doświadczenia z pisarzami, którzy na skutek drugiej wojny światowej znaleźli się poza granicami kraju, by później świadomie na emigracji pozostać.